Khant Nyi

၁။ Like, Comment, Share တစ္ခုခု သုိ႔မဟုတ္ အားလုံးကုိလက္ခံႏုိင္မွ Post, Photo, Status တင္ပါ။ အကယ္၍ မႀကိဳက္တဲ့ Comment ေပးလာရင္လည္း Delete လုိ႔ရပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ လုပ္ႏုိင္တာေတြ Friend Setting ထဲက Option မွာ ႀကိဳက္သလုိေ႐ြးလုိ႔ရပါတယ္။ ၂။ ဒီလူ Post ေတြတင္တာ သိပ္ၾကမ္းတယ္။ ႐ုိင္းတယ္။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကုိထိခုိက္တယ္။ အုံႂကြမႈျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေနတယ္လုိ႔ယူဆရင္ Report လုပ္ႏုိင္တယ္။ ေနာက္ေနာင္ လုံး၀မျမင္ခ်င္ဘူးဆုိရင္လည္း Block ၿပီး Unfriend လုပ္လုိက္႐ုံပဲ။ ၃။ ဒီ Friend ရဲ႕ သေဘာထားနဲ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ မႀကိဳက္ဘဲနဲ႔ေတာ့ Friend လုပ္မထားပါနဲ႔။ ေဒါမနႆ ၀န္ထုပ္၀န္ပုိးႀကီးထမ္းထားရသလုိျဖစ္ေနမယ္။ ၄။ အကယ္၍ ဒီ Friend ကို ႀကိဳက္ေတာ့မႀကိဳက္ဘူး သူ႔လႈပ္ရွားမႈကုိ ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ဖုိ႔ လုိအပ္တယ္ဆုိရင္ အဲဒီအတုိင္းပဲေန၊ Like, Comment, Share တစ္ခုခုသြားမေပးနဲ႔။ သူ႔ကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္ဆုိတာ သတိမေပးမိေစနဲ႔။ ၄။ သူ႔ Timeline ေပၚက Post, Photo, Status ေလာက္နဲ႔ အျပင္မွာ လက္သီးနဲ႔ထုိး ဓါးနဲ႔ထုိးၿပီး ျပႆနာသြားမရွင္းနဲ႔။ Facebook ထဲမွာ သူ႔ကုိ ျပန္လုပ္ႏုိင္တဲ့အခြင့္အေရးေတြ ေပးထားၿပီးသား။ အဲဒါမွ မေက်နပ္ေသးဘူးဆုိရင္လည္း တရားမေၾကာင္းနဲ႔ဆုိင္ရင္ တရားမေၾကာင္းနဲ႔ တရားစြဲ။ ရာဇ၀တ္ေၾကာင္းနဲ႔ဆုိင္ရင္ ရာဇ၀တ္ေၾကာင္းနဲ႔ တရားစြဲ။ အေထာက္အထားေတာ့ ခုိင္လုံပါေစ။ ၅။ Facebook ေပၚမွာမဆဲနဲ႔ ဆဲရင္ လူမႈေရးစ႐ုိက္ကုိ ေ၀ဖန္တာ ခံရလိမ့္မယ္။ ၆။ ကုိယ္တုိင္နားမလည္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ အေတြးအေခၚနဲ႔ အျပဳအမူေတြ တင္မိရင္ အသိ၊ ဉာဏ္၊ ပညာ၊ အဆင့္အတန္းကုိ ကဲ့ရဲ႕လိမ့္မယ္။ ၇။ ေပၚသမွ်အေၾကာင္းအရာတုိင္း Status မတင္နဲ႔။ ေတြ႕သမွ် Post တုိင္းမွာ Comment ၀င္၀င္မေပးနဲ႔။ ဆရာလုိလုိ သမားလုိလုိအျပဳအမူေတြေရွာင္။ နားမေထာင္ခ်င္လည္း ကုိယ့္အတၱနဲ႔ ကုိယ္ပဲ။ ၾကာရင္ ငေပါႀကီးျဖစ္ၿပီး လူမုန္းမ်ားမွာေတာ့ အေသအခ်ာပဲ။ ၈။ ဒီ Friend နဲ႔ Chat မယ္ဆုိရင္ ဒီ Friend အေၾကာင္းသိေအာင္အရင္လုပ္။ နင္ တစ္လုံး ငါ တစ္လုံးနဲ႔ အရင္မဆက္ဆံနဲ႔။ အလုံးစုံသိခ်င္ရင္ About မွာၾကည့္။ သူတင္ထားသေလာက္ About ေပၚမူတည္ၿပီး ခ်င့္ခ်ိန္ဆက္ဆံ။ ၉။ Facebook ေပၚမွာ ခ်စ္ႀကိဳက္ၿပီး Date လုပ္တဲ့အခါ သတိထား။ ကုိယ့္အေဖ၊ ကုိယ့္အေမ၊ ညီမ၊ အစ္မ၊ အစ္ကုိ၊ ေမာင္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္းမိလွ်က္သားျဖစ္ၿပီး အရွက္ျဗန္းျဗန္းကြဲတတ္တယ္။ (႐ုိင္းေကာင္း႐ုိင္းမယ္ ... အေတာ္မ်ားမ်ား ဒါမ်ဳိးျဖစ္ေနၾကလုိ႔။) ၁၀။ Facebook ေရွ႕မွာ ထမင္းမစား ေရမေသာက္ဘဲ တစ္ေနကုန္ တစ္ညလုံး ထုိင္မေနနဲ႔ ေသတတ္တယ္။ ၁၁။ Facebook ေပၚမွာတင္သမွ်အကုန္ လုိက္မယုံနဲ႔ ႐ူးတတ္တယ္။ ၁၂။ Facebook ကေနထြက္ၿပီး အျပင္ေလာကကုိၾကည့္ပါ။ ကုိယ္ထင္တာေတြနဲ႔ တျခားစီပဲဆုိတာ သိလိမ့္မယ္။ ေလာကႀကီးက သာယာေနေသးတယ္ဆုိတာလည္း ျပန္ၿပီးယုံၾကည္လာလိမ့္မယ္။ (ကုိဇင္) ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၃၀ ရက္။ (ပုုဂံကြဲရွ၏ေ၀ါမွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္။)

Myanmar Online News Friday, Augest 02, 2013 ကေလးမေလး ရဲ့ အရြယ္က ၁၁ ကေန ၁၅ ၾကားမွာ ရွိပါတယ္။ လြန္ခဲ့ေသာ ၁၄၅၀ - ၈၀ ခုႏွစ္ တုန္းက ေရခဲျပင္ ေအာက္မွာ ႏွစ္ျမဳပ္ခဲ့တာ လုိ ့ယူဆၾကပါတယ္။ ေတြ ့ရွိခဲ့သမွ်ထဲမွာေတာ့ အေကာင္းဆုံး ေတြ ့ရွိမႈလည္းျဖစ္ပါတယ္။ အေပၚယံ အေရျပားေတြ ကေတာ့ ေအးခဲေနေသာလည္း အတြင္း ကလီစာ ေတြကေတာ့ အေကာင္းအတုိင္း ရွိေနပါေသးတဲ့အတြက္ စစ္ေဆးမႈ ေတြ ျပဳလုပ္ေနပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ ေရခဲျပင္ေအာက္မွာ ႏွစ္ျမဳပ္ေနေပမယ့္ သူ ့ရဲ့ ပုံကုိ ၾကည့္ရတာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ကေလးငယ္ေလးတစ္ေယာက္လုိပါပဲ။ (Kaung Zay Yan)

မိန္းကေလးဆိုတာ ျပင္ဆင္မႈအလွနဲ႕ သဘာ၀အလွဆိုျပီး နွစ္မ်ိဳး႐ိွတယ္။ ျပင္ဆင္မႈအလွပာာ မိန္းကေလးတိုင္း ပိုင္ဆိုင္ခြင့္႐ိွတယ္။ သဘာ၀ အလွကေတာ့ မိန္းကေလးတိုင္း ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ မရနိုင္ပါဘူး။ ျပင္ဆင္မႈကေတာ့ ေျပာစရာမလိုပါဘူး။ သဘာ၀အလွကေတာ့ နည္းနည္း ေျပာခ်င္ပါတယ္။ မိိမိရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ကို အပ်ိဳစင္အတိုင္း တည္႐ိွေနျခင္းကသာ သဘာ၀ အလွစစ္စစ္ပဲ ညီမေလး။ ခႏၶာကိုယ္ ဖြဲ႕စည္းပံုပာာ တစ္ေယာက္နွင့္ တစ္ေယာက္ မတူႀကပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕မိန္းကေလးရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပံုပာာ ပိုျပီး စြဲမက္ဖို႕ေကာင္းေပမယ့္ အဲ့ဒါက ျမတ္နိုးထိုက္တဲ့ အလွမ်ိဳး မပာုတ္ေသးပါဘူး။ ေယာက္်ားသားတိုင္းပာာ မိန္းကေလးတိုင္းရဲ႕ အပ်ိဳဂုဏ္ကိုပဲ တကယ္ျမတ္နိုးႀကတယ္ ညီမေလး။ အပ်ိဳစင္ မိန္းကေလးမွာ ေမြးရာပါ အလွပာာ သဘာ၀အတိုင္း တည္႐ိွေနတာကို ေျပာတာပါ။ အိမ္ေထာင္မက်မခ်င္း မိမိကိုယ္ကို ထိန္းသိမ္းတယ္ဆိုရင္ သဘာ၀ အလွကို ထိန္းသိမ္းတာပါပဲ။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးက ကိုယ္က်င့္တရားအလွပါ။ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းတဲ့ မိန္းကေလးပာာ မျပင္မဆင္ဘဲ အလိုလို လွေနတယ္ညီမေလး။ အဲ့ဒီအလွကို လူသားေတြတင္မပာုတ္ဘူး။နတ္ေတြကပါ ျမတ္နိုးခ်စ္ခင္ႀကရတယ္။ အလွစစ္ေပါ့။သိပ္အေရးႀကီးတဲ့အလွပါ။ ဒါေႀကာင့္ လွခ်င္ရင္ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။ အျပံဳးအလွ။ အျပံဳးဆိုတာ အလွတစ္မ်ိဳးပဲညီမေလး။ ျပံဳးေနတဲ့လူပာာ အလိုလို လွေနတယ္။ ဘယ္ေလာက္လွတဲ့လူပဲျဖစ္ျဖစ္ မဲ့ေနရင္ ခ်စ္စရာမေကာင္းဘူး။ ဒါ့ေႀကာင့္ အျမဲ ျပံဳးေနနိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားရမယ္။ ေပါေႀကာင္ေႀကာင္ အေျခာက္တိုက္ ရယ္ခိုင္းေနတာမပာုတ္ပါဘူး။ ျပံဳး႐ံုေလးပါပဲ။ ဒီေလာက္ဆိုရင္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပာာ တကယ္ကို လွပေနပါျပီ။ ေနာက္မွဆက္ေျပာပါ့မယ္။ အားလံုး အလွကိုယ္စီ ပိုင္ဆိုင္နိုင္ပါေစ။ အားလံုးကို ခင္မင္လ်က္ (ျပည္ျငိမ္း)

မလုိအပ္ရင္ေတာ့့့့့့့ ထြက္မလာခ်င္ေတာ့ဘူး
တိတ္တိတ္ေလးပဲ ပုန္းေနလိုက္ေတာ့မယ္
ခင္ဗ်ားတုိ႔ပဲ ကဗ်ာဆရာလုပ္ၾက
ခင္ဗ်ားတုိ႔ပဲ စာေရးဆရာလုပ္ၾက
ခင္ဗ်ားတုိ႔ပဲ နာမည္ႀကီးၾက
ခင္ဗ်ားတုိ႔ပဲ ၾကယ္ေတာက္တမ္း ကစားၾက
ခင္ဗ်ားတုိ႔ပဲ TV စခရင္ေတြေပၚကေန ေက်းဇူးတင္စကားေျပာၾက
မ်က္လုံးျပဴးေပမဲ့ ကမၻာႀကီးကုိ ေစာင့္ၾကည့္ဖုိ႔
ဂ်ာနယ္ေလး တစ္ေစာင္ တေလေတာင္
ကၽြန္ေတာ့္မွာ ပုံမွန္ ၀ယ္မဖတ္ႏုိင္ခဲ့
ဒီမသာ ဒီလိုနဲ႔ ေသရမွာပါ
ဘာထူးဦးမွာလဲ
ခင္ဗ်ားတုိ႔ပဲ ပညာသင္သြားၾက
ခင္ဗ်ားတုိ႔ပဲ ေရွာ့ပင္းထြက္ၾက
ခင္ဗ်ားတုိ႔ပဲ မဂၤလာေဆာင္ၾက
ခင္ဗ်ားတုိ႔ပဲ သတင္းစာမွာ ေၾကာ္ျငာၾက
ခင္ဗ်ားတုိ႔ပဲ အင္တာနက္သုံးၾက
ခင္ဗ်ားတုိ႔ပဲ ေဘာလုံးကန္ၾက
ခင္ဗ်ားတုိ႔ပဲ စာခ်ဳပ္စာတမ္းေတြ လုပ္ၾက
ခင္ဗ်ားတုိ႔ပဲ အင္တာဗ်ဴးေတြ ခဏခဏ လုပ္ၾက။
ကမၻာဟာ ရြာျဖစ္လာၿပီ...ေျပာၾကေပမဲ့
တစ္ေယာက္စာ ေနရာကေလးေတာင္
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ပုိပုိ က်ဥ္းလာရတယ္
ဒီမသာ ဒီလုိပဲ ေနရဦးမွာပါ
ဘာထူးဦးမွာလဲ
တိတ္တိတ္ေလးပဲ ပုန္းေနလို္က္ေတာ့မယ္။

 သာရလင္း

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရဲ႕အလွကို

စကားလံုးေတြနဲ႔ ဖံုးကြယ္ခဲ့တယ္



ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ရဲ႕အလွကို

ေဆးေရာင္ေတြနဲ႔ ဖံုးကြယ္ခဲ့တယ္



သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ရဲ႕အလွကို

သံစဥ္ေတြနဲ႔ ဖံုးကြယ္ခဲ့တယ္



ဒီလိုပဲ

ငါဘ၀ရဲ႕သမိုင္းကို

သကၠရာဇ္ေတြနဲ႔ ဖံုးကြယ္ခဲ့ၿပီး

ငါဘ၀ရဲ႕လူသားဆန္မႈကို

အဘိဓမၼာေတြနဲ႔ ဖံုးကြယ္ခဲ့တယ္



ငါ့ဘ၀ရဲ႕ တစ္ကိုယ္ေတာ္႐ူးသြပ္မႈေရ

ပုန္းေအာင္းေနရာက ထြက္ခဲ့ပါေတာ့ . . .။

                                                                   ေနမ်ဳိး

                                                                   ၁၉၊ ၃၊ ၁၉၉၆

                                                                   ၾကယ္မ်ားနဲ႔အတူ ေခတ္ေပၚကဗ်ာစာအုပ္မွ

ပြဲအစကတည္းက
ေမေမဟာ . . . ဂိုးသမားတစ္ေယာက္
ေလာကဓံရဲ႕ ကန္ခ်က္ျပင္းျပင္းေတြကို
ပံုစံမ်ဳိးစံု ပုတ္ထုတ္ကာကြယ္ေပးခဲ႔
မိသားစုအတြက္ ေပးဂိုးမရွိ စံခ်ိန္တင္ထားဆဲ
မာမာထန္ထန္ မကစားႏိုင္တဲ႔ သားတို႔အတြက္
အေမဟာ ေနာက္ဆံုးခံတပ္ကစားသမား
သက္လံုေကာင္းတဲ႔ ေမေမဟာ
ကံၾကမၼာရဲ႕ တိုက္စစ္အဖြင့္မွာ
တံတိုင္းတစ္ခုလို ခုခံ
ၿပီးျပည့္စံုျခင္း ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔
ကြင္းလယ္ကစားကြက္ကို
စီစဥ္တက် အလွဆင္ျပန္ေသးတယ္
ပတ္ဝန္းက်င္ ကြင္းျပင္ႀကီးထဲမွာ
အႏိုင္ဂိုးေတြသြင္းႏိုင္ဖို႔
ေရွ႕တန္းတိုက္စစ္က
ကၽြန္ေတာ္တဲ႔လား
ေမေမေရ . . .
မာယာမ်ားတဲ႔ ကစားကြက္ေတြထဲ
ေျခကုန္လက္ပန္း မက်ေသးေပမယ္႔
မိသားစုအတြက္ ခ်ေပးလိုက္တဲ႔ ျဖတ္တင္ေဘာေတြမွာ
ခုခ်ိန္ထိ
သား . . . ဂိုးေတြမသြင္းႏိုင္ေသးဘူး ေမေမ။

ညီမင္းေဝ

ကလ်ာ မတ္ ၂၀၁၃

ခ်စ္စိတ္သန္းေနေတာ့
စစ္ရိပ္စစ္ေငြ႕ဟာ တိမ္ရိပ္တိမ္ေငြ႕လိုသမ္းေနတာေပါ့
ေရတိုစီမံကိန္းနဲ႔ ေရရွည္စီမံကိန္းနဲ႔ အဏုျမဴထိပ္ဖူးနဲ႔ ဇီဝမာယာနဲ႔
စကတ္ဒံုးက်ည္နဲ႔ စကတ္အတိုနဲ႔ စကတ္အရွည္နဲ႔ စကတ္အကြဲနဲ႔
ဆံပင္အတိုနဲ႔ ဆံပင္အရွည္နဲ႔ ဆံပင္ေရာင္စံုနဲ႔ ဆံပင္အေကာက္နဲ႔ ဆံပင္အေျဖာင့္နဲ႔
အၿပံဳးလည္ဟိုက္နဲ႔ အၾကည့္ေနာက္ကြဲနဲ႔ ႏ်ဴကလီးယားႏႈတ္ခမ္းနဲ႔
ေန႔စဥ္သံုးစကားလံုးနဲ႔ ညစဥ္သံုးျပက္လံုးနဲ႔
မွ်ားေခၚခဲ့ ေခ်ာ့ေခၚခဲ့ စစ္ျမွဴခဲ့ စစ္ခင္းခဲ့
ငါဟာ တည္ၾကက္ေလးပါ မအူမလည္ေလးပါ မထင္မရွားေလးပါ
မရူးမေကာင္းေလးပါ မေသမရွင္ေလးပါ
မင္းအခင္းအက်င္းထဲမွာ သာယာေနသူပါ မင္းပါးခ်ိဳင့္ေလးထဲက
မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္သူပါ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ မိုက္မဲသူပါ
ငါ ဆီနဲ႔ က်ည္ ျဖည့္ေနခ်ိန္မွာ မင္းအလစ္ဝင္တိုက္ခဲ့တာ
ငါဟာ ပုလဲဆိပ္ကမ္းပါအခ်စ္ရယ္
ငါဟာ ကမာၻ႕ကုန္သြယ္ေရးအေဆာက္အအံုပါ အခ်စ္ရယ္
ငါဟာ ေနာ္မန္ဒီကမ္းေျခပါအခ်စ္ရယ္
မွားယြင္းေသာ မွတ္တမ္းေပၚက ထင္ရွားေသာၾကယ္တစ္ပြင့္ေရွ႕မွာ
ငါ ဒူးေထာက္မိပါတယ္။
ရင္ေျမကတုတ္ဟာ ပြင့္လို႔လန္လို႔
သက္စြန္႔ဆံဖ်ားခ်စ္မိတယ္
အေသအေက်ခ်စ္မိတယ္။ ။

ကိုေရြး
(ၾကည္လင္ေသာေရတံခြန္ – ကိုေရြး။ မတ္ – ၂၀၁၁။ Unity)

ေခ်ေဂြဗားရားပံု တီရွပ္ေအာက္က
လူငယ္တစ္ေယာက္ရင္ထဲ
ဘယ္သူေတြမ်ား ၀င္ၾကည္႕ဖူးပါသလဲ

ေလာကအေပၚ အစာမေၾကသမွ်
ဦးထုပ္ ေနာက္ျပန္ ေဆာင္းတယ္
ကဗ်ာေရးတယ္
သတၱိဆိုတဲ႔စာတန္းတက္တူးထိုးထားတယ္
ေသြးစုနာတစ္လံုးလို စူထြက္ေနတဲ႔
ေခတ္ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကိုေတာ႔
ဂစ္တာတစ္လက္ထဲထည္႕
ရိုက္ခြဲပစ္လိုက္တယ္
ဒီလိုပါပဲ
လူဆိုတာ ကိုယ္႔ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ကိုယ္
သံသရာကိုလည္ပတ္
လမ္းထိပ္
ကြမ္းယာဆိုင္က ေကာင္ေလးလည္း အဆင္မေျပဘူး
ငါလည္း အဆင္မေျပဘူး
ကမာၻလည္း အဆင္မေျပဘူး
ဆိုေတာ႔
အဆင္မေျပဘူးေပါ႔
ဆိုေတာ႔
ဒါ အရသာေပါ႔
ေသျခင္းတရားကလြဲလို႔
အရာရာ
အဆင္မေျပျခင္း မီးခိုးမ်ားသာ
တို႔ဘ၀ တို႔ကမာၻ
ႏိုင္ရာစား ဥပေဒသေတြနဲ႔
ဤကို ကၽြဲလုပ္စီးတဲ႔ေခတ္မွာ
က်ီးေပါင္းတက္ေနတဲ႔
ငါ႔လက္ထဲက အမွန္တရား
ဘယ္သူမွ ေစ်းဆစ္လို႔ မရဘူး။

-ရိုးဒီ
ကလ်ာမဂၢဇင္း

စာရြက္ေပၚမွာပဲ နင့္ကုိခ်စ္ေနရံုနဲ႔ေတာ႔
ငါ႔ဘဝက မင္ကုန္တာပဲ အဖတ္တင္လိမ္႔မယ္။

မပ်ံသန္းႏိုင္တဲ႔ငွက္ လို႔ ေျပာတုိင္း
ပင္ဂြင္းငွက္ကို ေျပးျမင္ရင္
နင့္ကုိငါ မေခၚခ်င္ဘူး။

ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ဖတ္ဖို႔ေရးတဲ႔စာမဟုတ္လို႔
ေက်ာင္းသြားေဖာ္ေလး ဖတ္ေစခ်င္တာ
ငါ႕ေစတနာပါ။
နင့္ႏွလံုးသားကုိ နင္ဖုန္းေခၚပါ
ၿပီးမွ ငါ႕ကုိစာျပန္ပါ။

တာရာမင္းေ၀

အၾကမ္းဖ်ဥ္းေတာ့ . . .
မင္း နဲ႕ ငါ ပုိင္းျခားျခင္းက
မင္းေျပာတဲ့ သစၥာတရားပဲ။

``ဘာ…ေလာကႀကီး မတရားဘူး။´´
``ဟုတ္လား…´´
``တရားျခင္း၊ မတရားျခင္းက မင္းရဲ႕ အတၱပါကြ´´

``ဟာ…ျဖစ္ျပန္ၿပီ။
လူေတြက သစၥာမရွိဘူး . . .ဟုတ္လား။´´
``မင္းစံႏႈန္းနဲ႕ သစၥာမရွိဘူးလုိ႕ ဆုိလုိတာလား . . .´´

``ဘာ…အမွန္တရားရွာမယ္…ဟုတ္လား´´
``ေရာ့. . .မီးအိမ္´´
``ေရာ့. . .တုတ္ေကာက္´´
သူက ေဟာဒီ ငါ့ေရွ႕မွာ ေပ်ာက္သြားတယ္

အၾကမ္းဖ်ဥ္းေတာ့
မင္း နဲ႕ ငါ ပုိင္းျခားျခင္းကမင္း နဲ႕ ငါ ျဖစ္တယ္။ ။

ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွာ
တီဘီတစ္လုံးမွမရွိပါဘူး
ဒါေပမဲ့. . .
တစ္ႏွစ္နဲ႕ ေျခာက္လလုံးလုံး
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕မိသားစုအားလုံးထုိင္ၾကည့္စရာ
အငယ္ဆုံးသမီးေလးမွာေတာ့
တီဘီတစ္လုံးရွိေလရဲ႕
တီဘီအမ်ဳိးအစားအမည္က
“အ႐ုိးတီဘီ”တဲ့
အဲဒီ အ႐ုိးတီဘီတစ္လုံးကုိ
အသည္းႏွလုံးနဲ႕ေန႕စဥ္ထုိင္ၾကည့္ရင္း
ျမင္ကြင္းေတြကုိ အန္ခ်ပစ္လုိက္တာ
မိဘေမတၱာပဲျပန္အမ္းစရာက်န္ေတာ့တယ္။ ။

ေနာင္၀င္းထြန္း
(၂၀၀၇-မတ္-ေရႊသမင္)

ျမတ္ေ၀
ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ ရယ္စရာ မဂၢဇင္း၊ အမွတ္ ၃၀၊ ေမလ၊ ၂၀၀၈၊ စာ-၁၆

ဒါမေကာင္းဘူး ညီမေလးရဲ ႔

ကိုယ္ညီမေလးအေပၚထားတဲ႔စိတ္နဲ႔

ညီမေလးကိုယ္႔အေပၚထားတဲ႔ အရိပ္က

အစစအရာရာကေန တစ္ခုေလးေသြဖီေလေတာ႔

ကိုယ္႔ဘ၀

မျပည္႔စံုေလဘူး...

ႏွင္းမႈန္ မိုးဖြဲ ေႏြဦးသစ္ရြက္ေတြ၀ဲေနၿပီ

ကိုယ္႔ကဗ်ာေတြမွာေတာ႔

ညီမေလး အေရးအသားလုိေနတုန္းပဲ

တစ္၀က္ တစ္ပ်က္

ကိုယ္႔အျပင္ လူမရွိတဲ႔ရက္ေတြထဲ

ျမတ္ႏုိးရနံ ႔ေတြ ေသြးပ်က္ဖြယ္

ကိုယ္ စဥ္းစားၾကည္႔မိတယ္

ညတုိင္း.... ဘ၀တုိင္း

ညီမေလးရဲ ႔ ေနထုိင္မႈမွာ ေပ်ာ္၀င္ဖုိ႔

ဆိုတာထက္

ပိုၿပီးေလးနက္ေစခ်င္တာပါ

ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ေမတၱာကို ထပ္တူက်ေစခ်င္တာပါ

ကိုယ္႔ပခံုးေလးမွာ လႈိက္လႈိက္ေလးၾကည္ႏူးေစခ်င္တာပါ။    ။    ျမတ္ေ၀

ေျပာလုိက္တုိင္း ေျပာလိုက္တုိင္း
မ်က္လံုးေလးက ေ၀႔၀ိုက္လည္လို႔
ကၽြန္ေတာ႔ညီမေလးက ဘာသာစကားသင္ခါစ
ဘ၀ ေလာက လူ႔သဘာ၀ သံသရာ
ညီမေလးကအဓိပၸာယ္ေတြ နားမလည္ေတာ႔
ကၽြန္ေတာ႔္ကို ခဏခဏေမးခြန္းထုတ္တယ္
ေပ်ာ္စရာဆုိတာ ညီမေလးရွာမရတဲ႔ ဘာသာေဗဒလား
ေ၀ဒနာဆုိတာ ညီမေလးအသားက်ေနတဲ႔ အကၡရာေတြလား
ဒုကၡဆုိတာ ညီမေလးသံုးေနက် ဗ်ည္းသရေတြလား
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သိပ္ခ်စ္ေတာ႔မေျဖရက္ မဆိုရက္
မထိရက္ မကိုင္ရက္
ရယ္စရာေတြပဲ လွည္႔ပတ္ေျပာေနခဲ႔တာ
ခုမွစဥ္းစားမိလာတယ္
ကၽြန္ေတာ္မေျပာခဲ႔တဲ႔ အေနအထားက
ညီမေလးကို တစ္ရစ္ျပီးတစ္ရစ္ ၀ိုင္းရံလုိ႔
ကၽြန္ေတာ္႔ခႏၶာကိုယ္မွာ ရုပ္နဲ႔ နာမ္ဟာခြဲခြာလို႔
ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းက ေသြးလိုစီးဆင္းလို႔
ကၽြန္ေတာ္စိတ္က် ရူးသြပ္ေနတုန္း
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာသမွ် အေတြ႔အၾကံဳတိုင္းကို
ညီမေလးက မသိတတ္ဘူး။

                                              ျမတ္ေ၀

                   ကဗ်ာစပ္သူ-လင္းဆက္ေနာင္
                        ၂၀၀၆

လင္းသဏ္ညီ – ။
ဆံပင္ရွည္တယ္၊ စိတ္ရွည္တယ္၊
လက္ေရးနဲ႔ကဗ်ာေရးတယ္။ ကင္းဘတ္စ္ကို ပိရမစ္ပုံလုပ္ၿပီး
ပန္းခ်ီဆြဲတယ္။ မၾကာခဏ ခရီးသြားတယ္၊
အရာရာကို အမွတ္တရရွိတယ္၊
ေအာင္ပိုင္စိုး – ။
အရပ္ရွည္တယ္၊ ဆံပင္ရွည္တယ္၊
ေဘာင္းဘီဝတ္တယ္၊ စကားေျပာျမန္တယ္၊
အေၾကာင္းအရာမ်ားတယ္၊
အဝင္/အထြက္ၾကမ္းတယ္
ကိုယ္ပိုင္အရည္အေသြးနဲ႔ ရပ္တည္ခ်င္စိတ္ရွိတယ္၊
ဧဇံ – ။
အတည္လား၊ အေနာက္လား
မကြဲျပားဘူး၊ လူအမ်ားႀကီးၾကားမွာ
ေတြ႕ရတတ္တယ္၊ စကားအမ်ားႀကီးေျပာတယ္၊
ေပ်ာ္ရႊင္သူျဖစ္တယ္၊
စိုင္းဝင္းျမင့္ – ။
ခ်ိန္ဆၿပီးေျပာတယ္၊
ထိေရာက္အရွိန္ျပင္းတယ္၊
ကမာၻႀကီးတစ္ခုလုံး ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ေအာင္ ေဝဖန္တတ္တယ္၊
ကေလးမ်က္ႏွာရွိတယ္။ လက္ကိုင္ဖုန္းရစက
လူမျမင္ေအာင္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ထားတယ္၊
ေမာင္ဖီလာ – ။
အကုန္လုံးတည္တည္တံ့တံ့လုပ္တယ္
ဣေႁႏၵအပ်က္မခံဘူး
လူသားဆန္တယ္၊ အဆင္မေျပရင္ပ်က္ရယ္ျပဳတယ္
ကမာၻကိုသိတယ္၊
ဘိုဟီးမီးယန္းစတိုင္ရွိတယ္၊
ငုအိမ္ထက္ျမက္ – ။
အက်ႌလက္ရွည္ လက္ဖ်ားထိ
ၾကယ္သီးတပ္ဝတ္ၿပီး
ရင္ဘတ္ဟၿပဲနဲ႔
အလ်င္စလိုႏိုင္တယ္
ကဗ်ာကို ဆန္းဆန္းျပားျပားေရးတတ္တယ္
လမ္းအလြန္ေလွ်ာက္တယ္၊
ထြန္းေဝျမင့္ – ။
အရပ္ရွည္လြန္းေတာ့ ဝတ္ထားတဲ့ဂ်င္းေဘာင္းဘီက
ေျခဖ်ားမေရာက္ဘူး၊
မ်က္မွန္တပ္တယ္၊
ေကာက္ေၾကာင္းနည္းနည္းပဲသုံးၿပီး ပုံဆြဲတယ္၊
စားဝတ္ေနေရးဂ႐ုစိုက္တယ္၊
ကဗ်ာကို ‘စတိုင္ယာ’ေရာၿပီးေရးတယ္
အရွိန္ျပင္းျပင္းရြတ္တယ္၊
ဝိုင္ခ်ိဳ – ။
အခ်စ္ကဗ်ာအေရးေကာင္းတယ္၊
အရက္ေသာက္ဖို႔ ဇြဲရွိတယ္၊
႐ုံးတက္ခ်ိန္မွာ တျခားေနရာေရာက္ေနတာ
ေပ်ာ္တဲ့ အယ္ဒီတာ။
တစ္စုံတစ္ခုကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေနပုံမ်ိဳးနဲ႔
လုပ္ခ်င္ရာဇြတ္လုပ္တတ္တယ္၊
ေအာင္ရင္ၿငိမ္း – ။
ကဗ်ာကိုလံဘတ္၊
ကဗ်ာ အေသခံဗုံးခြဲသမား၊
စစ္သားဆန္ဆန္ရင္ဆိုင္တတ္တယ္။
စိတ္ႂကြေဆးမသုံးဘဲ အၿမဲစိတ္ႂကြေနတယ္။
မိုးေဝး – ။
ကြ်န္ေတာ္နားလည္တယ္၊
ကြ်န္ေတာ္ နားမလည္ဘူး
လူဆန္း – ။
ျပင္သစ္စကားေျပာတယ္
ဘာေတြအသစ္ရၿပီလဲ ေမးတတ္တယ္
ကိုယ္တိုင္ေမာ္ေတာ္ကားေမာင္းတယ္
ကဗ်ာကလြဲၿပီး/ က်န္တာေရွာ့(ခ္)ရွိတဲ့ပုံ
ခ်ဥ္းကပ္ဖို႔မလြယ္/ လူထူးလူဆန္းတစ္ေယာက္၊
မင္းထက္ေမာင္ – ။
ႏိုင္ငံတကာဆန္ေအာင္ ေနတယ္
ႏိုင္ငံတကာဆန္ေအာင္ ေျပာတယ္
ႏိုင္ငံတကာဆန္ေအာင္ ေရးတယ္
ကဗ်ာကို မသယ္ႏိုင္ေလာက္တဲ့အထိ
အေလးခ်ိန္မ်ားေအာင္ေရးတယ္
ေမာင္စိမ္းနီ – ။
စာေပစစ္စစ္အယ္ဒီတာ၊
စိမ္းတယ္/ နီတယ္
ဘာမဆိုအကုန္ေတာ္လွန္တယ္
ခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ဆဲတယ္၊
မင္းသမီး အင္ဂ်လီနာဂ်ိဳလီလို
လူမႈေရးလုပ္တယ္၊
ဝင္းေမာင္ – ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမ်က္ႏွာနဲ႔တူတယ္၊
စိတ္တိုတယ္၊ အစုအေဆာင္းေကာင္းတယ္။
ကဗ်ာအလုပ္ကဆယ္စုႏွစ္သုံးခုစာေလာက္လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ လူမသိ
ေဗဒင္အလုပ္က ေလးငါးႏွစ္နဲ႔ လူသိ-ဟု မွတ္ခ်က္ေပးသူ
ဥတၱရာေအာင္ – ။
ေတာင္ေပၚ/ ေတာင္ေအာက္ကိစၥ
အေလးအနက္ထားတယ္၊
အိတ္ထဲမွာ ‘ဘုရားသခင္’ကို ထည့္ၿပီးသြားတယ္၊
ျပဳျပင္ေရးစိတ္ဓာတ္ကဲတယ္၊
ကိုယ္ေပၚမွာ တံဆိပ္မ်ိဳးစုံေတြ႕ရတယ္။
ဆံပင္စည္း၊ နားကြင္း၊ ေဆးမွင္ေၾကာင္၊
အ႐ိုးေခါင္း လည္ဆြဲ၊ အကုန္လုပ္တယ္
ေကမ်ိဳးၿငိမ္း – ။
မဟုတ္မခံ တုံ႔ျပန္တတ္တယ္
ပိုင္းျခားနားလည္တတ္တယ္
အမွားျမင္တတ္တယ္
စကားကို ျပတ္ေတာင္းျပတ္ေတာင္းေျပာတယ္
အုပ္စု/ ဂိုဏ္းဖြဲ႕ကိစၥ လက္မခံ
တစ္ေနရာနဲ႔တစ္ေနရာ သြားလိုက္/ လာလိုက္
ခိုင္ၿမဲေက်ာ္စြာ – ။
တကယ့္ GENTLEMAN
ဘာေရးေရး တရားကိုလက္မလႊတ္
မိသားစုကို အေလးထားတယ္
သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ေနထိုင္တယ္
စကားေျပာ ညင္သာႏူးညံ့တယ္
တစ္ဖက္သားကို နားလည္ညႇာတာအားေပးတယ္
ေအမြန္ – ။
ေသးေသးေကြးေကြးေပမယ့္ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္တဲ့အခါ
အားထည့္တာ ေတြ႕ရတယ္၊
အေမရိကန္အင္ဒီးယန္းေလးတစ္ေယာက္ကို ျမင္ရသလို
လြတ္လပ္တယ္
ဝင္းသူရ – ။
အယ္ဒီတာဆန္တယ္
ေမာင္လင္းယုန္(ရွမ္းျပည္) – ။
ယက္တူရွင္ကိုနဲ႔ ေတြ႕ဆုံဖူးတယ္
ေဆးလိပ္အမ်ိဳးအစားမေရြး မီးခိုးမတိတ္ေအာင္ေသာက္တယ္
စူးစမ္းလိုစိတ္ေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ေယာက္က အၿမဲျပန္
ရွင္းျပေနရတယ္။
TRANSLATOR၊ TUTOR၊
‘ေနာက္ဆုံး လင္းယုန္ငွက္တစ္ေကာင္’အေနနဲ႔
အိုမင္းတဲ့အထိ ပ်ံသန္းဆဲ
ေကာက္ႏြယ္ကေနာင္ – ။
ကဗ်ာနဲ႔ဝိညာဥ္ေလာက
ႏွစ္ေလာက ေနထိုင္တယ္၊
လူတစ္ေယာက္ထက္ စီးကရက္တစ္လိပ္၊ မုန္႔တစ္ခု၊
လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္နဲ႔ပဲ အေဖာ္ျပဳထိုင္ေနတတ္တယ္။
႐ုံးခန္းကိုတက္တဲ့ေလွကားဟာေကာင္းကင္ဘုံကို
တက္တဲ့ ေလွကားလို
ေအးစက္ တိတ္ဆိတ္ရွည္လ်ားမည္းေမွာင္ေနတယ္
ဝင္းျမင့္ – ။
စကားနည္းတယ္ စာမ်ားတယ္
အမႈန္အမႊားကင္းစင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ပါပဲ
ၿငိဏ္းေဝ – ။
PERFORMANCE ေကာင္းတယ္
ေဆြးေႏြးညႇိႏိႈင္းစိတ္မ်ားတယ္
NEW DIRECTION ရွိတယ္
စကားလုံးေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ထားတယ္
စကားလုံးေတြကို လြတ္လပ္ခြင့္ေပးလြန္းလို႔
တစ္ခါတစ္ရံမွာေရးထားတာ မသပ္မရပ္သလို ျဖစ္တတ္တယ္။
ကဗ်ာကို ကမာၻနဲ႔ဆက္စပ္ေပးႏိုင္တယ္
ဆရာဝန္ပုံစံရွိတယ္
ကိုဘုန္း – ။
ကဗ်ာတစ္ဝက္- ဂစ္တာတစ္ဝက္-
အိပ္မက္နဲ႔တူတဲ့ မ်က္လုံးေတြရွိတယ္
ဦးထုပ္တစ္လုံး အၿမဲေဆာင္းထားတယ္
လြန္းဆက္ႏိုးျမတ္ – ။
ေႏြဦးရာသီတစ္ခုမွာ ဂ်ဳံ႐ိုးနဲ႔ရက္လုပ္ထားတဲ့
ခေမာက္တစ္လုံးေဆာင္းလာဖူးတယ္
ဂ်င္းပင္ဝတ္ေျပျပစ္တဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္
ကိုယ့္သေဘာထားကို အထိပါးမခံဘဲ ညင္ညင္သာသာ
တင္ျပတတ္တယ္၊
ေကာင္းကင္ရဲ႕အျပာေရာင္လိုၿငိမ္းခ်မ္းသူ
နီမ်ိဳးထက္ – ။
ကမ္းထရီးဆံပင္နဲ႔ စီးကရက္နဲ႔
ေလသံဝဲဝဲ
ေႏွးေႏွးေကြးေကြး
ခရမ္းျပာထက္လူ – ။
စကားလုံးျပင္းျပင္းထန္ထန္ေတြသုံးတယ္
စာသားမ်ားမ်ားေရးတယ္၊ ကူညီတတ္တယ္၊
နည္းနည္းေျပာျခင္းေနာက္မွာ မ်ားမ်ားေျပာျခင္းေတြ႕ရတယ္
တစ္ခါတေလ စတိုင္က်က်
တစ္ခါတေလ ဖ႐ိုဖရဲ။
တိုးေႏွာင္မိုး – ။
ေရးထားတဲ့ စာရြက္အနားစေတြကို မီး႐ႈိ႕ၿပီး
မဂၢဇင္းတိုက္ကိုပို႔တယ္
ျမစ္ထဲမွာ ကဗ်ာေတြရွိတယ္ဆိုၿပီး ဓာတ္ပုံလိုက္႐ိုက္တယ္
အေလာင္းေကာက္တယ္/ ဂ်စ္ပစီလုပ္တယ္
ေမာင္လင္းရိပ္ – ။
အနက္ေရာင္လက္ဆြဲအိတ္တစ္လုံးပါတယ္
RADIO/ INTERNET/ WEBSITE ေတြ စိတ္ဝင္စားတယ္
တိုးတိုးတိတ္တိတ္ရွိၿပီး
အေရွ႕တိုင္း အေတြးအေခၚကဲတယ္
ကဗ်ာကို လူထုဆီေရာက္ဖို႔ အၿမဲနည္းလမ္းရွာေနတယ္
သွ်ီသူေအာင္ – ။
ကဗ်ာဆရာေတြကို
‘ေကာင္းကင္ဘုံမွာေနထိုင္သူ’နဲ႔
‘ငရဲဘုံမွာ ေနထိုင္သူ’လို႔၊ ႏွစ္မ်ိဳးခြဲရင္
သူ႔ကို ‘ေကာင္းကင္ဘုံ’မွာ ေနထိုင္သူလို႔
ေျပာရပါလိမ့္မယ္
စိုးမင္းေအာင္ – ။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕အလယ္ေခါင္တည့္တည့္ ေနထိုင္တဲ့သူ
တစ္ဖက္တည္း ကင္းၿမီးေကာက္နားကပ္ႏွစ္ခု
မ်က္လုံးတစ္လုံး ျပန္လည္ျပဳျပင္ထားရ
တစ္ခါက ေမာ္ေတာ္ကားတစ္စီး အရွိန္ျပင္းျပင္း ဝင္တိုက္တာခံရသူ
နားထဲမွာ အသံေတြၾကားေနရတယ္ လာေျပာသူ
ဘုရားသခင္
ေတြ႕တိုင္းလည္း သူနဲ႔ကြ်န္ေတာ့္ၾကား ဘုရားသခင္
ေမာင္ေဒး – ။
ဘာသာျပန္တယ္၊ အားရင္အိပ္တယ္၊
အယ္ဒီတာလုပ္လိုက္/နားလိုက္၊
တစ္ခါတေလ ထီးေကာက္နဲ႔၊
COMPUTER – INTERNET သုံးစြဲမႈနဲ႔။
တီရွပ္အနက္မ်ား၊
ဂ်ာနယ္တစ္ခုလုပ္တုန္းကလည္း စာမ်က္ႏွာေတြအနက္
တစ္ေယာက္တည္း ေတြ႕-ေတြ႕တတ္တယ္
တီက်ဴး – ။
‘လူပိန္မ်ားရဲ႕ကလပ္’ဖြဲ႕ဖို႔တိုက္တြန္းဖူးတယ္
ေနာက္ပိုင္း ပန္းခ်ီဆရာျဖစ္သြားတယ္
လူဟာ ပန္းခ်ီကားထဲကပုံစံအတိုင္း
ခ်မ္းမင္းအိမ္ – ။
ေဘာင္းဘီနဲ႔ ဂိုက္ဆိုက္ေကာင္းတယ္
ကုမၸဏီပုံေပါက္တယ္
အယ္ဒီတာလုပ္ရတာ ဝါသနာပါတယ္
သီခ်င္းတညည္းညည္းနဲ႔။ အေပၚယံၾကည့္ရင္
လူ႕ဘဝကို အေပ်ာ္တမ္းေနထိုင္
ေနတဲ့ပုံလို႔ ထင္ရတယ္
သစၥာပိုင္စိုး – ။
အၿမဲတမ္းအထီးက်န္၊
လွ်ိဳ႕ဝွက္နာက်င္ေနတဲ့ပုံမ်ိဳး
ေျပျမင့္ – ။
စစ္သားဆံပင္ပုံစံနဲ႔၊ ေသာကမ်က္ႏွာနဲ႔၊
ေရွ႕လကေတြ႕ေတာ့ ‘ကြ်န္ေတာ္
အလုပ္လုပ္ေတာ့မယ္’လို႔ ေျပာတယ္။
အသက္ ၄၆/၄၇ ေလာက္ရွိၿပီ
ဘုန္းေနသြန္း – ။
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယုံၾကည္မႈအျပည့္ရွိတဲ့၊
ပိန္ပိန္ရွည္ရွည္ ေခတ္လူငယ္တစ္ေယာက္။
တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခ်ိန္ထဲကေန ထုတ္လုုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္၊
အနည္းငယ္ေအးစက္တာနဲ႔ ျပတ္သားတာရွိတယ္
ၾကည္ေဇာ္ေအး – ။
ကဗ်ာကို ေရႊလို႔သေဘာထားတယ္
တစ္ခုခ်င္းတူးေဖာ္ေရာင္းခ်တယ္
ကုန္သြားရင္ မေရးပဲေနတယ္။
နည္းနည္းအႏၱရာယ္ရွိတယ္
ေမာင္သင္းခိုင္ – ။
ေႏြးေထြးႀကိဳဆိုတယ္
ႏိုင္ငံတကာစံကိုသိတယ္၊ အရက္ကိုခ်စ္တယ္၊
အဖြဲ႕လိုက္ေနတယ္။
တစ္ခါက အထပ္ ၂၀ ကိုဆင္းဖို႔ ဓာတ္ေလွကားထဲ
ကဗ်ာဆရာေတြ ဆန္႔သေလာက္ ေခၚထည့္ေနလို႔
အေစာင့္က အတင္းပိတ္ၿပီး လႊြတ္ခ်လိုက္တယ္
စန္းဦး – ။
ေဟာလီးဝု(ဒ္)႐ုပ္ရွင္ထဲက ဇာတ္ေကာင္
တစ္ေကာင္လို ေအးစက္စက္အၾကည့္ရွိတယ္၊
တစ္ႏွစ္တစ္ႀကိမ္ ခမ္းခမ္းနားနား ညစာေကြ်းၿပီး
ဗန္ဂိုးရဲ႕ ပန္းခ်ီကားေတြ လက္ေဆာင္ေပးသူျဖစ္တယ္
DIGITAL ART, SHORT VIDEO အျပင္
စာအုပ္ထုတ္ေဝသူ၊ ပိုင္ရွင္
လူအိမ္ – ။
မ်ားလာရင္ ကမာၻေပၚမွာ
သူစကားေျပာရမယ့္သူ ႏွစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္လို႔၊
ေႂကြးေၾကာ္တတ္တယ္လို႔၊ ၾကားဖူးတယ္။
တစ္ေယာက္က ‘အေမရိကန္သမၼတ’
တစ္ေယာက္က ‘ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္’
ႏိုင္မြန္ေအာင္သြင္ – ။
အနက္ေရာင္လယ္သာဂ်ာကင္နဲ႔
ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္သမားအျဖစ္ တစ္ခါပဲေတြ႕လိုက္ရတယ္။
လူက က်စ္က်စ္လ်စ္လ်စ္ရွိေပမယ့္၊
သူ႕စာေၾကာင္းေတြက သူ႕ခရီးလိုပဲ လမ္းေၾကာင္းရွည္တယ္၊
ဝက္ဝံတစ္ေကာင္ကို ကိုင္လွဲခ်ႏိုင္တဲ့ ေအးခဲတဲ့ ေဒသကေန
ပစိဖိတ္သမုဒၵရာကို ျဖတ္ဖို႔ႀကံစည္ေနတယ္
ေနမ်ိဳး – ။
ဘုရားသခင္ဟာ
ကမာၻၿဂိဳဟ္ကို စူးစမ္းဖို႔
ၿဂိဳဟ္သားတစ္ေယာက္လႊတ္လိုက္တယ္။
အင္မတန္႐ိုးသားတဲ့အျမင္နဲ႔
အဆန္းျပားဆုံးေတြကို ေတြ႕ရွိေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့သူ၊
လူစုလူေဝးကို ေရွာင္ၿပီးေနတတ္တယ္
ေအာင္ခ်ိမ့္ – ။
စကားလုံးအနည္းဆုံးနဲ႔
အထိေရာက္ဆုံးေရးႏိုင္သူ၊
ပါးစပ္က တစ္လုံးေျပာ တစ္လုံးကဗ်ာ ျဖစ္ေနသူ၊
‘ဟန္’ကိုအမ်ားဆုံး တုပခံရသူ၊
‘ေခတ္ေပၚကဗ်ာရဲ႕ ဘုရားသခင္’လို႔ တင္စားခံရသူ
အသားညိဳညိဳအရပ္ရွည္ရွည္နဲ႔
ေျခာက္ေသြ႕ပုံရေပမယ့္၊ ေလးနက္မႈေတြ
ေၾကာက္စရာေကာင္းေအာင္ စိုရႊဲေနသူ
ေဇယ်ာလင္း – ။
ဘာသာျပန္ရာကေန၊ ဘာသာစကားကိုေတြ႕ရွိသြားၿပီး၊
ဘာသာစကားကို အားျပဳေရးတဲ့ ‘ဘာသာစကားကဗ်ာ’ဆိုတာကို
ဦးေဆာင္ေရးသားခဲ့သူ။ ေနာက္ပိုင္း ဘာသာစကားကဗ်ာနဲ႔
ပတ္သက္သမွ် – ေရးသား၊ ေျပာဆို၊ ေဆြးေႏြး၊ သုေတသနျပဳ၊
ပို႔ခ်၊ ျဖန္႔ခ်ီ၊ ကာကြယ္၊ တုံ႔ျပန္၊ အလုပ္အားလုံး အကုန္
လုပ္ေနသူ။
ပိုင္ – ။
ကြန္ေတာ့္အေၾကာင္းကို
အထက္လူေတြေျပာခ်င္ေျပာပါလိမ့္မယ္
ဒါမွမဟုတ္၊ မေျပာဘဲေနပါလိမ့္မယ္
၃-၁-၂၀၀၉ စေနေန႔၊ ညေန ၃း၄၀ နာရီ
ပိုင္
ႏြယ္နီမဂၢဇင္း၊ ေမ၊ ၂၀၀၉

ဒီမွာ
ကမ္းနားသစ္ပင္ဆုိတာ
အျမစ္မကၽြတ္ခင္ အရာ၀င္တာပါ

သစၥာမဲ႔သူအတြက္ သစၥာေဖာက္သူေတြဟာ
သူ႔၀မ္း သူေက်ာင္းၿပီး
သူ႔လမ္း သူသြားတယ္ဆုိေပမယ္႔
တစ္မုိးေအာက္ထဲမွာဆုိေတာ႔
မေတြ႔ခ်င္ေပမယ္႔ ျမင္ေနရတတ္တယ္
ျမင္တဲ႔အခါ ေက်ာခုိင္းလုိက္ပါ
ေနာက္ၿပီး "ငယ္စားရင္း" ဖ်က္လုိက္ပါ
ဒါဟာ...တရားမွ်တတဲ႔ အလုပ္တစ္ခုပဲျဖစ္တယ္
                                     ကဗ်ာဆရာ ေမာင္္စိမ္းနီ(သူငယ္ခ်င္းသို႔ ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာ ကဗ်ာမွ)

လူတစ္ေယာက္မွာ
သူ႔အေၾကာင္း ဒ႑ာရီတစ္ခု
ရွိသင့္တယ္မဟုတ္လား။

အရာရာဟာ
ေၿမၾကီးေပၚတုတ္ေခ်ာင္းနဲ႔ေရးၿခစ္ထားသလို
ၿဖစ္လြယ္ ပ်က္လြယ္ေတြခ်ည္းပါပဲကြယ္။

မင္းတစ္ဘဝလံုး ေၾကကြဲက်န္ရစ္ရေအာင္ဆိုၿပီး
ငါ့ကိုယ္ငါလည္း အဆံုးမစီရင္ရဲ
ဒါဆို
ေသနတ္ေၿပာင္းထဲ ေခ်ာင္းၾကည့္ရင္း
ခလုပ္ႏွိပ္မိတဲ့လူတစ္ေယာက္လို႔
လူေတြ ၿပက္ရယ္ၿပဳ က်န္ရစ္ၾကမွွာေပါ့
ငါ့ရဲ႕ အေကာင္းဆံုးကို ငါလုပ္မၿပီးေသးသမွ်
ဘယ္အရာေပၚမွာမွ
ငါ့ကိုယ္ငါ မပံုခဲ့ႏိုင္ဘူး။

ငွက္တစ္ေကာင္ဟာ
ေကာင္းကင္တစ္ခုတည္းမွာ ႏွစ္ခါပ်ံသန္းႏိုင္ဖို႔
ေနမင္းၾကီးကို တစ္ၾကိမ္ပတ္ရတယ္။

တစ္ေန႔မွ ေမ့မရသူေလးေရ
သည္တစ္ညေနခင္းေလးပဲၿဖစ္ၿဖစ္
အေကာင္းအတုိင္း ထင္က်န္ရစ္ဖုိ႔
ေတာင့္ခံထားရသူပါ။

ငါက ဂ်ဴးလိယက္ဆီဆာလိုပဲ
ကို္ယ့္ရန္သူေတြရဲ႕ စာရင္းကို မွတ္မထားတတ္ဘူး။

ကိုယ္နာမည္ဘယ္သူတုန္းရယ္လို႔
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ၿပန္ေမးရတဲ့ အခါမ်ိဳးေတြမွာေတာ့
ေသနတ္ေၿပာင္းထဲ ေခ်ာင္းၾကည့္မိၿပန္ရဲ႕။

မင္းဖို႔ ဒ႑ာရီတစ္ခုေပါ့ကြယ္။ ။
                                   ပုိင္စုိးေ၀
                                   ကလ်ာမဂၢဇင္း
                                   ဒီဇင္ဘာ၊ ၁၉၉၇

အခ်စ္ဆိုတာ
အျမစ္မရွိတဲ့ သစ္ပင္
ေရမရွိဘဲစီးတဲ့ ျမစ္
ၾကယ္မေၾကြဘဲလွတဲ့ ည

အခ်စ္ဆိုတာ
ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္ သတ္ေသျခင္း
အမွန္တရားကို လိမ္လည္ျခင္း
ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ အယားေျဖျခင္း

အခ်စ္ဆိုတာ
ဖိနပ္မပါတဲ့ ေျခေထာက္
ခ်ိဳင္းေထာက္မရွိတဲ့ ဒုကၡိတ
ပန္းပြင့္မရွိတဲ့ ဥယ်ာဥ္
အခ်စ္ဆိုတာ
................
.................
ဖြင့္ထားတဲ့ရင္ခြင္ ထဲက
ပိတ္ထားတဲ့ တံခါး။

  လင္းစက္ရာ

ခ်စ္မိသူဟာ အရွံဳးတဲ့
စိန္ေခၚမွဳေတာင္ မစခဲ့ရေသးပါဘူးကြယ္
ပဏာမ ေျခစစ္ပြဲမွာကတည္းက
အနီကဒ္ထိျပီး
စည္း၀ုိင္းအျပင္ ေရာက္ခဲ့ရတယ္..

ငါ
ေစာဒက မတက္ခဲ့ပါဘူး
တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ပဲ
စည္းအျပင္ဘက္ ထြက္ရပ္ေပးခဲ့တာပါ
မတတ္ႏုိင္ပါဘူး ခ်စ္သူရယ္
ငါ့ ၾကမၼာေတြကုိက
(နင္နဲ႕ပတ္သတ္ရင္)
အဖန္တစ္ရာ ငင္ခ်င္ေနၾကတယ္..

ဒီလုိနဲ႕ ငါ
စည္း၀ုိင္းထဲ
( မသိလုိက္မသိဖာသာနဲ႕)
ေနာက္တစ္ၾကိမ္
ျပန္ေရာက္ခဲ့ပါေသးတယ္
တက္တက္ၾကြၾကြ
အေကာင္းဆံုးကျပဖုိ႕ ဟန္ေရးျပင္တုန္း
အ၀ါေရာင္ သေကၤတ တစ္ခု
ငါ့မ်က္ႏွာေရွ႕ အလံလာထူသြားတယ္
ငါ လူကြ်ံေနခဲ့ျပန္ျပီတဲ့..

ခ်စ္သူေရ..
(အခုေတာ့လဲ)
ငါဟာ ပြဲၾကည့္ပရိတ္သတ္ပါကြယ္
နင္ေျခစြမ္းျပေလသမွ်
ရင္သပ္ရွဳေမာ
ဒုတိယပုိင္းေတာင္ ျပီးေတာ့မယ္
ငါကေတာ့
ရင္ခုန္ေကာင္းဆဲ
ေမွ်ာ္လင့္ဆဲ..........

ေဇာ္။

မၾကားခ်င္ခဲ့တဲ့….
ႏွဳတ္ဆက္စကား
မလိုခ်င္ခဲ့တဲ့…
စိမ္းကားမွဳ
မေမ့ခ်င္ခဲ့တဲ့..
အမွတ္တရေတြနဲ့
မမုန္းခ်င္ခဲ့တဲ့..မင္းက
ငါမုန္းတီးတဲ့
ႏွဳတ္ဆက္စကားေျပာျပီး
ငါမလိုခ်င္တဲ့စိမ္းကားမွဳေတြေပးကာ
ထြက္ခြာသြားေတာ့လဲ
မမုန္းရက္တဲ့မင္းကို
ေမ့ဖို့ၾကိဳးစားရတာ
ငါ..နာက်င္လွျပီကြာ….(heartless girl)

   က်ေတာ့္၏ ဘေလာ့ေလးအား မူရင္းဘေလာ့မ်ားမွ ကြ်န္ေတာ္ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ ကဗ်ာမ်ား အက္ေဆးမ်ား ၀တၳဳမ်ား စသည္တို ့ကို အလ်င္းသင့္သလို ကူးယူေဖာ္ျပသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဘေလာ့ပိုင္ရွင္မ်ားအား အသိေပးအပ္ပါသည္။ကူးယူေဖာ္ျပေသာ ဘေလာ့နာမည္မ်ားအား အေျခအေနအရ ေဖာ္ျပနိင္ျခင္းမျပဳျခင္းအတြက္ အေလးအနက္ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။